- myrtetum
- myrtētum ( murtētum ), i, n. (collat. form, myrtēta, ae, f., Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 625 P.) [myrtus], a place full of myrtles, a myrtle-grove:
quasi pineis murteta item ego vos virgis circumvinciam,
Plaut. Rud. 3, 4, 27:collis vestitus oleastro ac murtetis,
Sall. J. 48, 3:litora myrtetis laetissima,
Verg. G. 2, 112.—In the neighborhood of Baiae there was such a myrtle-grove, where a warm, sudorific vapor rose from the earth, Cels. 2, 17; cf. id. 3, 21; Hor. Ep. 1, 15, 5.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.